-
1 przepalać się
-
2 przepalać\ się
несов. 1. перегорать;2. (wypalać się) прогорать -
3 przepalać się
(o żarówce, bezpieczniku) to blowThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przepalać się
-
4 przepalać
impf ⇒ przepalić* * *-a, -ić; perf; vt* * *ipf.(o ogniu, kwasie) burn through.ipf.(o żarówce, bezpieczniku) blow.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przepalać
-
5 przepalać
przepalać dziurę ein Loch einbrennen (w L in D);przepalać się żarówka, bezpiecznik durchbrennen -
6 przepalić
przepalać dziurę ein Loch einbrennen (w L in D);przepalać się żarówka, bezpiecznik durchbrennen -
7 przepal|ić
pf — przepal|ać impf Ⅰ vt 1. (zniszczyć) to burn (a hole)- przepaliła obrus żelazkiem/papierosem she burnt a hole in the tablecloth with the iron/a cigarette2. pot. przepalić fajkę to break in a pipe Ⅱ vi pot. to stoke the fire- przepalał w piecu co drugi dzień he lit the stove every other dayⅢ przepalić się — przepalać się (ulec uszkodzeniu) to blow, to go- przepaliły się bezpieczniki the fuse has gone a. blown- żarówka w żółtej lampie się przepaliła the bulb in the yellow lamp has gone a. has burnt outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przepal|ić
См. также в других словарях:
przepalać się – przepalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu wskutek działania wysokiej temperatury, ognia lub zbyt silnego prądu; spłonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezpieczniki się przepaliły. Trzeba kupić żarówkę, bo się przepaliła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przepalić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przepalać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przepalić — dk VIa, przepalićlę, przepalićlisz, przepalićal, przepalićlił, przepalićlony przepalać ndk I, przepalićam, przepalićasz, przepalićają, przepalićaj, przepalićał, przepalićany 1. częściej dk «zniszczyć coś płomieniem, ogniem, uszkodzić przez… … Słownik języka polskiego
żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… … Słownik języka polskiego
